SHLOMI, İsrail: Sabit bir teleferik, terk edilmiş bir turist minibüsü, boş yollar – İsrail’in Lübnan sınırındaki sahil kibbutz’u Rosh Hanikra’nın etrafındaki manzara, sıcak rüzgar altında tembelce otlayan keçiler olmasaydı natürmort gibi görünüyordu.
Kibbutz, yıllar içinde Lübnan’dan Hizbullah militanları tarafından fırlatılan roketlerden nasibini aldı, ancak bu sefer, İsrail’in güneyindeki Hamas savaşçılarının ölümcül saldırısına benzer bir İslamcı saldırının hedefi olabileceği korkusu nedeniyle hayalet bir kasabaya dönüştü. .
Hamas militanları, Gazze Şeridi’nden atılan roket yağmuru altında Cumartesi günü İsrail sınırını aştı, kibbutzimlere saldırdı ve sokaklarda, çılgın bir partide ve evlerinde sivilleri vurarak 1.200’den fazla kişinin hayatına mal oldu.
İsrail, Hamas’a savaş ilan ederek karşılık verdi ve yetkililerin 1.300’den fazla kişinin öldüğünü söylediği Gazze’deki hedefleri vurdu.
Hamas gibi İran tarafından da desteklenen Hizbullah’a karşı ihtiyatlı davranan İsrail, kuzeydeki Roş Hanikra gibi köylere asker gönderdi. Ancak dehşete kapılan bölge sakinleri hiçbir riski göze almıyordu.
Komşu Shlomi kasabasında Ida Lannkri, Lübnan’dan atılan füzesavar roketinin Çarşamba sabahı bir askeri karakolu yakınına inmesinden saatler sonra hâlâ “korkudan titrediğini” söyledi.
Lannkri, “barut kokusunu” hatırlayarak, “Dağın tamamını ateşe veren yüksek bir patlama oldu” dedi.
Lannkri, balkonundan, İsrail-Lübnan sınırını işaret eden kalın bir duvarın zig-zag çizdiği yeşil bir yamacın manzarasını görüyor.
61 yaşındaki kısa siyah saçlı kişi, Kızıldeniz kıyısındaki tatil beldesi Eilat’a gitmek üzere yakında yola çıkacağını söyledi.
Lannkri, 28 daireli binasında yalnızca “bir veya iki aile kaldığını” söyledi.
Çoğu sivilin gitmesiyle birlikte İsrail askerleri Shlomi’nin sayısız evine dağılarak dağ sınırına dikkatli bir bakış attı.
Tanklar da köyün yakınına park edilmişti ve Hummer zırhlı kamyonları duvarlarla çevrili yerleşim yerlerinde görülebiliyordu.
Köyün benzin istasyonu artık açık kalan nadir yerlerden biri ve kalan az sayıdaki sakinin su, bisküvi veya süt almak için başvurduğu mağaza haline geldi.
Benzin istasyonunda çalışan 34 yaşındaki Israel Ravid, karısının iki çocuğuyla birlikte Shlomi’den ayrıldığını söyledi.
2006’da Hizbullah’la yapılan savaşta yaşadığı bombalama olayından derinden sarsılan Erdoğan, “aynı travmayı çocuklarımızın da yaşamasını istemiyor” dedi.
2006 savaşında Lübnan’da çoğu sivil olmak üzere 1.200’den fazla kişi, İsrail’de ise çoğu asker olmak üzere 160 kişi hayatını kaybetmişti.
O zamandan bu yana sınır ötesi çatışmalar yaygınlaştı ancak her iki taraf da topyekün çatışmalardan kaçındı.
Ravi, travma sonrası stres sendromundan muzdarip olduğunu, ancak evde kalmanın ve televizyon haberlerinde ortaya çıkan dehşeti izlemenin “korkunç” olması nedeniyle meşgul olmak istediğini söyledi.
40 yaşındaki öğretmen Leon Gershovich de korkularının onu ele geçirmesine izin vermemeye çalıştı.
Garajından sınıra bir kilometreden az uzaklıkta.
Yaşlı annesi, gazetecilerin kılık değiştirmiş Hizbullah savaşçıları olabileceği korkusuyla onu AFP ile konuşmaktan vazgeçirmeye çalışmıştı.
Gershovich, “Roketlerden pek korkmuyor ama Gazze sınırında olduğu gibi kendini tekrarlayabilecek şeylerden korkuyor. Sınıra ne kadar yakın olduğumuzu da biliyoruz” dedi.
“Eğer karşıdan karşıya geçip kaçarlarsa buraya gelmeleri için kaç kişi gerekir? Aslında orada olduğu gibi burada da olabileceğini bilmek son derece korkutucu.”
